Cilj istraţivanja je bilo utvrditi utjecaj rednog prasenja na veličinu legla u Uzgojnom centru za svinje u Mariboru za krmače pasmina njemački landras i autohtone krškopoljske krmače. Promatrana su svojstva plodnosti: broj ukupno oprasene, ţivooprasene i mrtvooprasene prasadi u leglu. Podaci za istraţivanje prikupljeni su iz evidencije u Uzgojnom centru za svinje u razdoblju od 2010. – 2015. U analizu je uključeno ukupno 27 krmača. Podaci o veličini legla uključivali su zapise od prvog do 11 prasenja, kriterij grupiranja je bio broj prasenja i više od tri krmače u skupini. U skupini krmača sa dva legla je vidljivo da je u drugom leglu bilo 25% prasadi više uz 1,1% više ţivooprasene prasadi, što je značajno bolji rezultat. U skupini krmača sa tri legla prosječan broj ţivooprasene prasadi bio je 12,19, prosječni postotak mrtvooprasene prasadi je bio 4,8% što je dobar rezultat. Za skupinu krmača sa sedam prasenja prosječni broj ţivooprasene prasadi po leglu bio je 12,23 i moţe vidjeti kako broj ţivooprasene prasadi raste do četvrtog legla pa nakon toga pada. Prosječni postotak ţivooprasene prasadi kod krmača sa sedam legala iznosi 87,3% dok je mrtvooprasene bilo 12,7% što je neprihvatljivo. Najviše ţivooprasene prasadi (13,7) prosječno po leglu su imale krmače sa šest legala, a najmanje mrtvooprasene prasadi (0,37) krmače sa dva legla. Treba naglasiti da su krmače na farmi općenito imale vrlo dobre rezultate oprasivosti, malo mrtvooprasene prasadi (svega 1,74) prosječno po leglu i prosječno 11,84 ţivooprasene prasadi. Moţe se zaključiti da redni broj prasenja utječe na veličinu legla i rezultate oprasivosti, no, veličina legla je od prasenja do prasenja nepravilno varirala te je broj prasadi prema rednom leglu i rastao i padao. Broj ţivooprasene prasadi kod nekih krmača pada već nakon trećeg legla, dok kod nekih krmača veličina legla raste do petog legla bez obzira na ukupan broj prašenja.